Aan het einde van de zomer in 2021 kregen we te horen dat we de nieuwe eigenaren waren van een prachtige oude boerenhoeve met een stuk grond in het midden van het land. Onze droom, om ooit nog een boerderij op te knappen en vrij te wonen, kwam uit! Een jaar daarvoor hadden we bijna een verkeerde keuze gemaakt. Hieronder lees je wat er aan vooraf ging.
Bijna een miskoop
We waren al eerder een mooie boerderij tegengekomen die het opknappen waard leek, maar kwamen er vlak voor de koop achter, dat er in de wei naast de boerderij resten van een oude schaapskooi lagen. Die resten waren niet meer dan 5 oude planken en wat stenen overwoekerd met gras op zo’n 50 meter van de boerderij. En juist die schaapskooien mogen in de Utrechtse Heuvelrug worden gebruikt als theehuis, atelier of recreatiewoning. De makelaar van de boerderij zei dat de eigenaar van dat stukje land er niks mee ging doen. Maar gelukkig hou ik van googelen en met de ingewonnen informatie, trokken wij ons terug. Daar kwam nog eens bij dat het een rijksmonument betrof en er geen woonbestemming op zat. Dat wisten we al maar nu waren er iets te veel beren op de weg.
Sites die je wil checken voordat je een stuk grond of boerderij koopt
Mocht je dus ooit een oude boerderij willen opknappen, kijk dan ook even goed naar de grond van je toekomstige buren en van wie dat is. Op oude kaarten (topotijdreis.nl) kun je zien wat er vroeger gestaan heeft en wat er dus eventueel als een Phoenix uit de as kan herrijzen. Tegen betaling kun je in het kadaster (kadaster.nl) kijken wie de eigenaar is. En met een beetje googelen kwam ik er dus achter dat de eigenaar van dat stukje land zelf een renovatiebedrijf had. De nieuwe bestemmingsregels voor schaapskooien vond ik online in een krantenartikel. Dus ja, die uitkomst leek mij destijds al zo klaar als een klontje. Nog geen jaar later stond daar een enorme recreatiewoning in bijna de voortuin van de bewuste boerderij. Gelukkig was dat allemaal niet het geval op de plek waar we onze huidige (en veel mooiere) boerderij vonden. Natuurlijk zijn er geen garanties en kun je niet in de toekomst kijken maar voor nu hebben we vrij uitzicht.
Een hoeve verstopt onder de klimop
Maar goed in 2021 hadden we een hoeve gevonden die al jaren niet meer bewoond was en in matige maar niet in bar slechte staat verkeerde. Toevallig was het maar een paar kilometer bij ons oude huis vandaan. Omdat we in ons vorige huis, een jaren ’30 woning, bijna alles al opgeknapt hadden en we heerlijk zaten, zou ons volgende huis wel echt next level moeten zijn. Maar toen we de hoeve voor het eerst zagen, was het gelijk duidelijk; dit was dé droomboerderij die we wilden opknappen! Op het pleintje te midden van de gebouwen raakte ik overdonderd van de schoonheid van de hoeve en de plek. Ik moest een traantje wegpinken, terwijl de boerderij nog niet eens van ons was.
Toen alles rond was en wij onszelf boer en boerin mochten noemden, reden we met familie en vrienden de oprit op. We hadden koffie, broodjes, gereedschap en champagne mee en begonnen meteen met het uitpakken van de panden. Het leken wel cadeaus in een wel heel erg eco verpakking. De muren van alle gebouwen waren namelijk bedekt met de meest fanatieke klimop die ik ooit heb gezien. Vanachter dikke groene lagen verschenen koeiendeuren en ramen. Onder een dik pak gras en onkruid kwamen klinkerstraatjes tevoorschijn.
Als een stelletje dolle honden gingen we aan de slag. Meter voor meter zagen we wat we gekocht hadden en in welke staat het verkeerde. Af en toe riep iemand ooh en aah, of meldde een betere manier om de klimop te lijf te gaan. En wat blijkt? De beste manier om klimop te verwijderen, is de plant vanaf de stam door te knippen, een tijdje te laten zitten totdat hij dood is en dan met brute kracht van je pand te trekken. Vervolgens de stam met wortel en al uit te graven. Maar daar hadden wij geen tijd voor, we moesten door en dus harder trekken. De stammen zaagden we in, zodat ze in de winter kapot zouden vriezen en we ze, als we meer tijd hadden, uit konden graven. Na een flinke dag stoeien met een man of 8 zat de klimop alleen nog maar tussen de dakpannen waar ook nog een paar uit de kluiten gewassen takken langs schraapten.
Geen deadline
We zagen dat de snijvoegen van het huis helemaal ‘opgegeten’ waren, de kozijnen waren deels rot, de windveren zaten overal los of ontbraken en het dak van het hoofdhuis lekte. Ook zouden de muren en het dak van zowel de molen als de loods snel vervangen moeten worden.
Het was vooraf al duidelijk dat we de komende jaren in de verbouwing zouden zitten. We hadden onszelf voorgenomen om geen deadlines te maken, zodat we dit mega project aankonden. In het begin vroeg iedereen die hier kwam, wanneer moet het af zijn? Ons antwoord was over een jaar of 10 en dan beginnen we weer opnieuw.
Nadat bijna alles was ‘uitgepakt’ en de schade binnen en buiten opgenomen was, konden we een lijst maken met prioriteiten en dingen die konden wachten tot na de winter.
Na een dag zwoegen trokken we eindelijk de champagne open bij het kampvuur. Wat boffen we toch met zulke fijne vrienden die altijd klaarstaan om te helpen op deze prachtige plek!
Meer zien over onze projecten op de boerderij? Check dan ook even hoe wij onze keuken maakten en de vloer afwerkten met betonlook egaline. Ook vind je de projecten op mijn Instagram @oldmillpottery